بارها و بارها به خودم قول دادم که یک برنامه روزانه‌ی مستمر و مستدام داشته باشم! اما شاید طولانی‌ترین، تنهاترین و موفق‌ترین برنامه‌ای که داشتم یک پروژه حال خوب سازی جهت تلطیف اوضاع برای از دست ندادن روزهام بخاطر هزار جور فکر و خیال و اتفاق بد، بود!
چند روز پیش خیلی اتفاقی گروه تلگرامی‌ام را دیدم تحت عنوان صد روز خوشحالی که از اواخر ۹۵ تا اوایل ۹۶ (به مدت صد روز) هر روز روایتی از یک اتفاق خوبم را می‌نوشتم!
یادم هست بعضی روزها که هیچ رخ‌داد خوشایندی نداشتم سعی می‌کردم بسازمش! از قدم زدن در برگ‌های به جا مانده از پاییزِ باغ ارم تا تماشای غروب خورشید تپه شهدا یا حتی خوشحال کردن دیگری.
از انرژی بخش بودن روایت آن صد روز که بگذرم، مداوت صد روزه‌اش شگفت‌آور بود!
دوباره این اتفاقی بودن‌ها را قدر دانستم و همین باعث شد بعد از آن همه کار ناتمام و بد قولی و بدعهدی به خودم، جرات یاعلی گفتن رو داشته باشم و یک بار دیگر پروژه صد روزه را برای اهداف دیگرم پیاده کنم!
#100happyday
درباره این سایت